佛說老女人經
吳月氏優婆塞支謙 譯
聞如是:
一時,佛在墮舍羅,所止處名樂音。時有八百比丘、菩薩萬人俱。時有貧窮老女人來到佛所,以頭面著地,爲佛作禮,白佛言:「願欲有所問。」
佛言:「善哉!當問。」
老女人言:「生從何所來,去至何所?老從何所來,去至何所?病從何所來,去至何所?死從何所來,去至何所?色、痛痒、思想、生死、識從何所來,去至何所?眼、耳、鼻、口、身、心從何所來,去至何所?地、水、火、風、空從何所來,去至何所?」
佛言:「善哉!問是大快。生無所從來,去亦無所至;老無所從來,去亦無所至;病無所從來,去亦無所至;死無所從來,去亦無所至;色、痛痒、思想、生死、識無所從來,去亦無所至;眼、耳、鼻、口、身、心無所從來,去亦無所至;地、水、火、風、空無所從來,去亦無所至。諸法皆如是。
「譬如兩木相揩,火出還燒木;木盡火便滅。」
佛問老女人:「是火從何所來,去至何所?」
老女人言:「因縁合便得火,因縁離散火便滅。」
佛言:「諸法亦如是,因縁合乃成,因縁離散即滅。法亦無所從來,去亦無所至。目見色即是意,意即是色。二者俱空,無所有成,滅亦如是。譬如鼓,不用一事成。有皮,有?(sang3),有人持桴(fu2)打鼓,鼓便有聲。是聲亦空,當來聲亦空,過去聲亦空。是聲亦不從皮,亦不從?,亦不從桴、從人手出,合會諸物乃成鼓聲,聲從空盡空。萬物亦爾,本淨、無所有因作法,法亦無所有。譬如雲起陰霧便雨,不從龍身出,亦不從龍心出,皆龍因縁所作乃致此雨。諸法亦無所從來,去亦無所至。譬如畫師先治壁板素,便和調諸彩,自在所作。是畫不從壁板素出,亦不從人手出,隨意所作,各各悉成。生死亦如是,各自隨所作行。譬祸生泥犁,天上人間亦爾。有解是者不著,著便有。」
老女人聞之,大歡喜言:「蒙佛恩,得法眼。雖身羸老,今得開解。」
阿難整衣服,長跪白佛言:「是老女人何以智慧乃爾?聞佛言即開解。」
佛告阿難:「是老女人者,是我前世發意學道時母也。」
阿難問佛言:「是母何以貧窮、困苦乃爾?」
佛言:「往昔拘留秦佛時,我欲作沙門。是母慈愛,不肯聽我去。我憂愁,不食一日。用是故,五百世來生世間輒貧窮。今壽盡,當生阿彌陀佛國,供養諸佛。却後六十八億劫當作佛,號波揵,其國名化華。作佛時,人所有被服、飲食如忉利天上。其國中人民皆壽一劫。」
佛說經已,老女人及阿難,諸菩薩、比丘僧,諸鬼神、龍、天、人、阿須倫,皆大歡喜,前爲佛作禮而去。
佛說老女人經
西安释典文化龙藏法音工作室制作