佛為阿支羅迦葉自化作苦經
失譯人名
如是我聞:
一時,佛住王舍城耆闍崛山。
爾時,世尊晨朝著衣持鉢,出耆闍崛山,入王舍城乞食。
時,有阿支羅迦葉,爲營小事,出王舍城,向耆闍崛山。遙見世尊,見已詣佛所,白佛言:「瞿曇!欲有所問,寧有閑暇,見答與不?」
佛告迦葉:「今非論時,我今入城乞食,來還則是其時,當爲汝說。」
第二亦如是說,第三復問:「瞿曇,何爲我作留難?瞿曇,云何有異?我今欲有所問,爲我解說。」
佛告阿支羅迦葉:「隨汝所問。」
阿支羅迦葉白佛言:「云何?瞿曇,苦自作耶?」
佛告迦葉:「苦自作者,此是無記。」
迦葉復問:「云何?瞿曇,苦他作耶?」
佛告迦葉:「苦他作者,此亦無記。」
迦葉復問:「苦自他作耶?」
佛告迦葉:「苦自他作,此亦無記。」
迦葉復問:「云何?瞿曇,苦非自非他無因作耶?」
佛告迦葉:「苦非自非他無因作者,此亦無記。」
迦葉復問:「瞿曇!所問苦自作耶?答言無記。他作耶?自他作耶?非自非他無因作耶?答言無記。今無此苦耶?」
佛告迦葉:「非無此苦,然有此苦。」
迦葉白佛言:「善哉,瞿曇!說有此苦,爲我說法,令我知苦、見苦。」
佛告迦葉:「若受即自受者,我應說苦自作;若他受他即受者,是則他作;若受自受受他受復與苦者,如是者自他作,我亦不說;若不因自他無因而生苦者,我亦不說。離此諸邊,說其中道。如來說法,此有故彼有,此起故彼起,謂縁無明行,乃至純大苦聚集;無明滅則行滅,乃至純大苦聚滅。」
佛說此經已,阿支羅迦葉遠塵離垢,得法眼淨。
時,阿支羅迦葉,見法得法,知法入法,度諸狐疑,不由他知,不因他度,於正法律,心得無畏,合掌白佛言:「世尊!我今已度,我從今日,歸依佛、歸依法、歸依僧,盡形壽作優婆塞,證知我。」
阿支羅迦葉聞佛所說,歡喜隨喜,作禮而去。
時,阿支羅迦葉辭世尊去,不久爲護犢牸牛所觸殺,於命終時,諸根清淨,顏色鮮白。
爾時,世尊入城乞食。時有衆多比丘,亦入王舍城乞食,聞有傳說,阿支羅迦葉從世尊聞法,辭去不久,爲牛所觸殺,於命終時,諸根清淨,顏色鮮白。諸比丘乞食已還出,舉衣鉢洗足,詣世尊所,稽首禮足,退座一面,白佛言:「世尊!我今晨朝,衆多比丘,入城乞食,聞阿支羅迦葉從世尊聞法律,辭去不久,爲護犢牛所觸殺,於命終時,諸根清淨,顏色鮮白。世尊!彼生何趣?何處受生?彼何所得?」
佛告諸比丘:「彼已見法知法,次法不受於法,已般涅槃,汝等當往供養其身。」
爾時,世尊爲阿支羅迦葉受第一記。
佛為阿支羅迦葉自化作苦經