佛說分别善惡所起經
後漢沙门 安世高 譯
佛在舍衛國祇洹阿難邠坻阿藍。時佛傷哀諸所有生死之類故,結出讖微,分别善惡,都有五道,人作善惡有多少,瞋恚有薄厚,天道無親,常與善人,何謂五道?一謂天道,二謂人道,三謂餓鬼道,四謂畜生道,五謂泥犁、太山地獄道。人不求度世道者,生死憂苦不斷絕,往來五道,不得解脫。賢者黠人猒於憂苦,見師則承事,不見則思師教誡。師教人去惡就善,示人度世之道。父母養育,老病死亡一世耳,佛度人,萬世不極。賢明智者,宜熟思惟之。
佛告諸弟子:「皆聽!我爲汝陳說善惡之禍福。」諸弟子皆長跪叉手,言:「諾!受教。」
佛言:「人於世間慈心不殺生,從不殺得五福。何等五? 一者,壽命增長;二者,身安隱;三者,不爲兵刃、虎狼、毒蟲所傷害;四者,得上天,天上壽無極;五者,從天上來下生世間,則長壽。今見有百歲者,皆故世宿命不殺所致。樂死不如苦生,如是分明,慎莫犯殺。」
佛言:「人於世間不取他人財物,道中不拾遺,心不貪利,從是得五善。何等五?一者,財物日增; 二者,不亡遺;三者,無所畏;四者,得上天,天上多珍寳;五者,從上來下生世間,保守其財產,縣官、盜賊不敢侵犯取其財。今現有保財至老者,皆故世宿命不敢取他人財物所致。亡無多少,令人憂惱。亡遺不如保在,如是分明,慎莫取他人財物!」
佛言:「人於世間不犯他人婦女,心不念邪僻,從是得五善。何等五?一者,不亡費;二者,不畏縣官;三者,不畏人; 四者,得上天,天上玉女作婦;五者,從天上來下生世間,多端正婦。今尊者見有若干婦端正好色,皆故世宿命不犯他人婦女所致也。見在分明,慎莫犯他人婦女!」
佛言:「人於世間不兩舌讒言人,不惡口罵人,不妄言綺語,從是得五善。何等五?一者,語言皆信;二者,爲人所愛;三者,口氣香好;四者,得上天,爲諸天所敬;五者,從天上來下生世間,爲人好口齒,他人不敢以惡語污之。今見有從生至老不被口謗者,皆故世宿命護口善言所致也。如是分明,慎莫妄讒言人!」
佛言:「人於世間不飲酒醉,從不醉得五善。何等五?一者,傳言上事,進見長吏,語言不謬誤,亦仕宦如意;二者,家事修治,常有餘財;三者,假借求利病得,亦爲人所敬愛;四者,得上天,亦爲諸天所尊重;五者,從天上來,下生世間潔白自喜,黠慧曉事,皆從故世宿命不飲酒所致。慎莫飲酒!」
佛言:「人於世間不持刀杖恐人,不以手足加痛於人,不鬪亂别離人,己所不欲,不施於人,從是得五善。何等五?一者,人身體強健;二者,臥起常安隱;三者,爲諸天、龍、鬼神所護視;四者,得上天,天上樂無極;五者,從天上來下生世間,身體完具無疾病。今見有從生至老無有疾病者,是皆故世宿命不加痛於人所致。如是分明,慎莫加惡於人!」
佛言:「人於世間和心不瞋恚,見賢者敬之,愚者忍之,從是得五善。何等五?一者,爲人所稱譽;二者,人見之皆歡喜;三者,身自安隱亦潤澤好;四者,得上天,天上端正淨潔;五者,從天上來下生世間,爲人善性,端正姝好。今見有好人萬人之選,皆故世宿命和心善性忍辱所致也。不瞋恚,如是分明,慎莫瞋於人!」
佛言:「人於世間孝順父母,敬事長老,恭執謙卑,先跪後起,後言先止,常教惡人爲善,從是得五善。何等五?一者,爲人所敬愛;二者,人皆道其善;三者,自意歡喜;四者,得上天,爲諸天所敬愛;五者,從天上來下生世間,爲衆人所媚愛。今見有善心孝順,爲衆人所媚愛者,皆是故世宿命孝順、敬事長老所致。如是分明,可作孝順事於長老!」
佛言:「人於世間用諫曉事,善心好意,敬事尊老,禮節兼備,從是得五善。何等五?一者,仕宦得好職;二者,在官疾遷,賣買得利;三者,百姓見之皆歡喜;四者,得上天,諸天見之皆歡喜;五者,從天上來下生世間,爲王侯公卿作子,皆故世宿命行禮作福所致。如是分明,慎莫憍慢於人!」
佛言:「人於世間不慳貪,好喜布施,愛視諸家親屬貧窮者,若乞匃兒,飲食常當使飽,衣亦當完好,從是得五善。何等五?一者,財產日增;二者,爲諸天下人所稱譽;三者,爲州、郡、國所尊敬;四者,得上天,天上所得;五者,從天上來下生世間,大富樂,爲衆人所敬,皆故世宿命布施行善所致。如是分明者,亦可德行布施!」
佛言:「人於世間,有明經賢者,若沙門道士,喜往問度世之道,心不嫉妬、貪愛高遠賢者,從是得五善。何等五?一者,得黠;二者,多聞,亦多知多見;三者,多敬嘆之;四者,得上天,天上識所學;五者,從天上來下生世間,即明經曉道,爲國家所敬重,亦爲人所歸仰。今見有明經曉道者,此皆故世宿命作道行德所致也。如是分明,亦可行道德!」
佛說經已,諸弟子皆歡喜,前爲佛作禮。
佛言:「聽說作惡得惡!」諸弟子皆叉手言:「諾!受佛教!」
佛言:「人於世間喜殺生無慈之心,從是得五惡。何等五?一者,壽命短;二者,多驚怖;三者,多仇怨;四者,萬分已後,魂魄入太山地獄中——太山地獄中,毒痛考治,燒炙脯(fu3)煮,斫(zhuo2)刺屠剝,抽腸破骨,欲生不得——犯殺罪大,久久乃出;五者,從獄中來出生爲人,常當短命,或胎傷而死,或墮地而死,或數十百日而死,年數十歲而死者。今見有短命人,若形瘢(ban1)瘡,身體不見完,跛(bo3)蹇(jian3)禿傴(yu3),或盲聾、瘖瘂、鼽qiú鼻塞(se4)壅,或無手足,孔竅不通,皆由故世宿命屠殺、射獵、羅網、捕魚,贼殺蚊虻、龜鼈、蚤虱所致。如是分明,慎莫犯殺!」
佛言:「人於世間偷盜劫人,強取他人財物,求利不以道理,欺詐取財物,輕秤、小斗、短尺欺人,若以重秤、大斗、長尺侵人,道中拾遺取非其財,負債借貸不歸,觝觸以行互人,從是得五惡。何等五?一者,財物日耗減;二者,王法所疾,覺知當辜,少有脫者;三者,若身未當安歸,常懷恐怖,亦自欺身;四者,死後魂魄入太山地獄中——太山地獄中,考治數千萬毒——隨所作受罪;五者,堕獄中來出,隨所負輕重償債,或有作奴婢償者,或作牛、馬、騾、驢、駱駝償者,或作猪、羊、鵝、鴨、鷄、犬償者,諸禽獸、魚鼈之屬,皆是負債者。經言:『債不腐朽』所謂也!今見有下賤畜生之屬,皆由故世宿命貪利,強取人財物所致也。畜生勤苦如是,見在分明,慎莫取他人財物!」
佛言:「人於世間婬泆犯他人婦女,從是得五惡。何等五?一者,家室不和,夫婦數鬪,數亡錢財;二者,畏縣官,常與捶杖從事,王法所疾,身當備辜,多死少生;三者,自欺身,常恐畏人;四者,入太山地獄中,太山地獄中鐵柱正赤,身常抱之,坐犯他人婦女故得是殃——如是數千萬歲,形乃竟;五者,從獄中來,出生爲鷄、鳧、鳥、鴨、人,魂魄無形,所著爲名。今見有鷄鳧婬妷,不避母子,亦無節度。亦有犬、馬之貞,狗貞於夫,畜生之屬皆有信足,而鷄鳧婬妷,獨無止足,皆從故世宿命,婬泆犯他人婦女,受是鷄鳧身,當爲人所噉食。如是懃苦,不可數說。如是分明,慎莫犯他人婦女!」
佛言:「人於世間喜兩舌讒人,喜惡口、妄言、綺語,自貢高,誹謗聖道、嫉賢妬能、啤呰高才,從是得五惡。何等五?一者,多怨憎;二者,自欺身,亦從是人皆不信;三者,數逢非禍;四者,入太山地獄中,太山地獄中,有鬼從人項拔其舌,若以燒鐵鉤其舌斷,若以燒鐵根撑刺其咽,欲死不得,欲生不得,不能語言,如是數千萬歲;五者,從地獄中來出,爲人惡口,齒或兔缺,彌筋蹇(jian3)吃重言,或瘖瘂不能言語。今見有是曹人,皆故世宿命兩舌讒人,誹謗聖道所致也。如是分明,亦可慎惡口!」
佛言:「人於世間喜飲酒醉,得三十六失。何等三十六失?一者,人飲酒醉,使子不敬父母,臣不敬君,君臣、父子無有上下;二者,言語多亂誤;三者,醉便兩舌多口;四者,人有伏匿隱私之事,醉便道之;五者,醉便罵天尿社,不避忌諱;六者,便臥道中,不能復歸,或亡所持什物;七者,醉便不能自正;八者,醉便低仰橫行,或墮溝坑;九者,醉便躃頓,復起破傷面目;十者,所賣買謬誤妄觸觝;十一者,醉便失事,不憂治生;十二者,所有財物耗減;十三者,醉便不念妻子飢寒;十四者,醉便唤罵不避王法;十五者,醉便解衣脫褌(kun1)袴(ku4),裸形而走;十六者,醉便妄入人舍中,牽人婦女,語言干亂,其過無狀;十七者,人過其旁,欲與共鬪;十八者,蹋地喚呼,驚動四隣;十九者,醉便妄殺蟲豸(zhi4);二十者,醉便撾捶舍中什物破碎之;二十一者,醉便家室視之如醉囚语,語言衝口而出;二十二者,朋黨惡人;二十三者,踈遠賢善;二十四者,醉臥覺時,身體如疾病;二十五者,醉便吐逆,如惡露出,妻子自憎其所狀;二十六者,醉便意欲前蕩,象狼無所避;二十七者,醉便不敬明經賢者,不敬道士,不敬沙門;二十八者,醉便婬妷,無所畏避;二十九者,醉便如狂人,人見之皆走;三十者,醉便如死人,無所復識知;三十一者,醉或得疱(pao4)面,或得酒病,正萎黃熟;三十二者,天龍鬼神,皆以酒爲惡;三十三者,親厚知識日遠之;三十四者,醉便蹲踞視長吏,或得鞭搒(péng)合兩目;三十五者,萬分之後,當入太山地獄,常銷銅入口焦腹中過下去,如是求生難得、求死難得千萬歲;三十六者,從地獄中來,出生爲人常愚癡,無所識知。今見有愚癡、無所識知人,皆從故世宿命喜嗜酒所致。如是分明,亦可慎酒!酒有三十六失,人飲酒皆犯三十六失。」
佛言:「人於世間喜持杖恐人,以手足加痛於人,喜鬪亂别離人,己所不喜強持與人,從是得五惡。何等五?一者,自欺身,亦爲人所患毒;二者,身爲恐怖;三者,又數病疾;四者,入太山地獄中,隨所作受罪,久久萬歲;五者,從地獄來,出生爲人多病,身不離杖。今見有多病者,皆故世宿命喜加痛疾之所致也,多病不如強健。如是分明,慎莫加惡於人!」
佛言:「人於世間常喜瞋恚不和調,見賢者亦恚,見愚者亦恚之,不别善惡,但欲瞋恚而已,從是得五惡。何等五?一者,爲自燒身;二者,亦自亂意;三者,臥起不安隱,或憂恚自殺;四者,入太山地獄中,毒痛考治數千萬歲;五者,從太山地獄中出,生爲人面目常惡,色萎黑黃熟。今見有惡色人,皆從故世宿命喜瞋恚所致也,醜惡色,不如端正好色。如是分明,慎莫瞋恚!」
佛言:「人於世間不孝父母,不敬長老,見他人有孝父母、敬事長老者,常瞋恚之,不喜作善,從是得五惡。何等五?一者,常得惡夢;二者,爲人所憎;三者,惡名聞;四者,入太山地獄中,考治數千萬歲;五者,從獄中來,出生爲人弊性不媚,爲衆人所憎。今見有不媚急性,爲衆人所憎者,皆從故世宿命不孝父母、不敬長老所致也。如是分明,慎莫憍慢!可孝順、敬事長老。」
佛言:「人於世間不孝尊老,無有禮節, 輕易憍慢,自用自強,從是得五惡。何等五?一者,失亡職位;二者,自欺身;三者,不爲人所敬;四者,入太山地獄中,考治數千萬歲;五者,從獄中來,出生爲人,當作下賤醜惡,爲人所輕易。今見有下賤人,皆從故世宿命憍慢、不敬尊老所致也。如是分明,慎莫憍慢!」
佛言「人於世間得財產,慳貪不肯布施,不愛視諸家貧窮者,不給與之,不供事沙門、明經道士,不匃不與乞兒,若病人食飲不敢自飽,衣被不敢自完,從是得五惡, 何等五?一者,自欺身,亦爲人所不敬;二者,人皆呼守錢奴;三者,恒荷慚愧;四者,墮餓鬼,勤苦不可言,或千歲百歲,不能得水飲,遙望見江湖若谿谷水,走往欲飲之,水便化作銷鋼、若膿血不可飲,如是勤苦不可縷說;五者,從餓鬼中來,出生爲人當貧窮凍餓,從人乞匃,脊骨相支柱,乞匃不能得,人當唾罵之。今見有貧窮乞人,皆從故世宿命慳貪不肯布施所致也。如是分明,慎莫慳貪!」
佛言:「人於世間有明經賢者,若沙門道人,不喜往問度世之道,嫉妬高才,誹謗賢者,從是得五惡。何等五?一者,不慧;二者,少知;三者,不爲人所敬;四者,入太山地獄——入太山地獄中,考治數千萬歲;五者,從獄中來,出生爲人愚癡無所識知,與畜生同住。今見有愚癡不别白黑者,皆從先世宿命不喜道德,嫉妬高遠所致也。如是分明,慎可行道!」
佛言「人求壽得壽,不求壽不得壽;求病得病,不求病不得病;求端正好色,得端正好色;求醜惡色,得醜惡色;求媚得媚,不求媚不得媚;求下賤得下賤,求富得富,求貧得貧;求明經曉道得明經曉道,求愚癡得愚癡。人作善得善,若干福得上天,若爲人得尊貴,亦得端正。若人作惡得惡,若干罪或入太山地獄中,或墮餓鬼中,或墮畜生中;設得作人,當作下賤貧窮,無所識知,亦復醜惡色。如人種苦得苦實,種甜得甜實。長實譬如種五穀,種稻得稻、種豆得豆,如人作善得善、作惡得惡矣!」
傳遠踈通戒於太察,篤信守一戒於壅蔽,
勇猛剛毅戒於暴亂,仁愛溫良戒於不斷,
廣心浩大戒於狐疑,沉靖安舒戒於後時,
刻削溢急戒於剽疾,多人長辭戒於無實。
賢者且守戒,行之有三善,
見敬多求愚,壽盡受天身。
住戒行已盡,已慧制意行,
行至必當至,悉斷所當受。
從戒可滅盡,三世戒在上,
制使邪毒龍,不犯有戒人。
善哉有戒尊,以信可爲伴,
是道非凡言,故名戒有尊。
戒尊善可怙,身終不見燒,
既臥於夜安,已夢復歡然。
爲衆所見敬,力善自爲身,
法見自爲尊,捨世爲天王。
我是世獨尊,我已脫世患,
悉是人天世,猶我校魔兵。
惟佛歷勤苦,累劫不可數,
往來五道中,未能具羅縷,
姦匿序厥得,號呼見視短。
今日禮佛者,一心皆叉手,
從禮得上天,人中得長壽。
佛尊覺第一,已現慧具足,
當前禮法衆,恩德若江海。
是以吾演說,佛之聖典籍,
從本起因緣,所行有善惡。
廣採以撰立,隨經義要趣,
集叙如佛指,所作殃福事。
佛已自覺法,梵釋來下請,
尊乃刪說經,至要難見聞。
苦從苦因緣,苦盡乃爲尊,
如應八道成,苦滅是爲淨。
從行有苦果,人雄之所演,
是本爲從心,勞行從是有。
衆勞除愈者,是行之妙要,
故爲次第說,誠如大聖尊。
是故著經典,令世觀模法,
合應正無疑,智者所宜取。
亦非神所化,令禍福無緣,
亦非性自然,又非時可傳。
在天豈無緣,時與性亦然,
殊勝與不勝,其實非無行。
從癡致有勞,斯勞從行致,
已作脫復過,聽此非一輩。
鈔掇經妙旨,反律之雜要,
足知世所由,部部各分明。
神化解疑結,以經現世間,
善行有福報,當可不識此。
已作不義行,其死墮惡道,
即時見閻王,王哀便繫束:
「嬰兒老病死,諫以當就罰,
知有五使者,何爲不修德?
身口意所行,唯戒施爲上,
爾獨何志念,而能不爲善?」
是時有罪人,聞王以法諫,
自揆無良操,入怖而對曰:
「但以親惡友,聞凡非法言,
坐以貪濁故,不能修德善。」
王曰人難得,幸得奚不善,
爲性何難悟,冤造泥犁行。
汝本興斯惡,則非父母爲,
非沙門道士,非君非我教。
愚癡快心意,作此不善業,
自身之所爲,今當受其報。
造以五使者,忠正之言誨,
然後閻法王,嘿而不與語。
爾乃錄罪人,置於閻界中,
掔將入地獄,見惡甚惶懅。
始入黑繩獄,大小並讙呼,
次入阿鼻摩,熾火燒其形。
蹈棘跂熱土,經涉沸灰水,
鐵獄凡十六,自到刀葉樹。
爲人犯惡故,令有此泥犁,
故列其本行,次現所應受,
至于千億歲,生生而輒殺。
由是結怨多,残害賢人雄,
生妄那無過,離敗人朋友,
常喜讒惡人,死入黑繩獄。
有持多詐便,指治酷虐人,
後更山機迮,擣之以鐵杵。
爲人好殺生,馬牛鹿羊豕,
鷄犬及諸蟲,亦更山機迮。
癡貪懷怯弱,苟以毒害彼,
求財不用法,鐵輪轢其軀。
恃量以力教,伏彼無力者,
喜施惱於人,常爲象所蹋。
今生惱父母,沙門婆羅門,
嬈故令欝毒,後身被熱炙。
或邁擊父母,仁賢奉道者,
及他所當敬,後世更煮治。
迫脅從受取,證入無辜民,
然後身長燒,喚呼獨痛呻。
侵人以益己,受寄而直抵,
後燒在火室,大呼無誰救。
非法言是法,是法言非法,
篾毀誰無聖,後生阿鼻獄。
學居廟當淨,而爲過失行,
由是令謗賢,從是入深獄。
棄捐正善業,從邪樂得生,
後身沒溷中,啖溷蟲爲食。
放火燔草野,以害諸虫豸,
後入積薪獄,燒之如野火。
陰賊親厚者,軀爲利刀刺,
啄鳥鐵耳狗,宛轉共食之。
若有壞法橋,謗訕至德者,
墮獄蹈踐越,履刀刃之道。
犯人婦女者,巨軀有百足,
容貌似美女,與友便攫之。
好樂於婬妷,放意於人婦,
斯當與苦會,身攀抱刺樹。
若爲諸巧便,殺水所生蟲,
殺後墮沸湯,灰河之中生。
借貸不歸者,身常被鐵鉤,
剛鐵燒洞然,洋銅以飲之。
懷恨意忿怒,果敢爲非法,
見人窮苦患,死爲閻獄鬼。
生作不善行,死即入地獄,
其痛不可數,一切但有苦。
如是已具說,地獄種所行,
聽解畜生事,餓鬼及鬼神。
身意各有三,口四爲不善,
躁擾心速變,死墮畜生中。
若多婬欲態,後生爲癡蟲,
鴈鴿鳩鴛鴦,孔雀亦飛蛾。
喜縛撾捶者,後世多受惱,
自爲象馬牛,瞋恚死成蛇。
憍傲常慢人,後生爲猛獸,
輕易者後世,爲猪犬狐驢。
常內懷嫉妬,心亦不一住,
後世爲獼猴,強面目成鳥。
慳貪而邪誑,多行盜賊人,
死後爲猫犲,虎狼肉食獸。
布施多瞋怒,持心不質直,
然後墮龍中,乃有大神力。
廣施有恚心,輕人而自大,
後作迦留鳥,致有大威猛。
身自食甘美,以惡施與人,
死爲溷餓鬼,常食臭中蟲。
好調嬈老小,乞兒與病人,
後爲臊餓鬼,食產乳惡露。
雖與心慳悔,恒自懼不足,
後爲黑餓鬼,從下掣得食。
謂施爲無福,未甞肯少施,
後爲鄙餓鬼,主食人所唾。
不與追謗施,食麤外自舉,
後爲竇餓鬼,恒食人欬唾。
自有既不與,常望求於人,
後爲窮餓鬼,所欲不能得。
喜陰識彼短,治人以望賕,
後爲弊餓鬼,主食死人肝。
麤言以惱彼,中傷說人短,
後爲焦餓鬼,常吞食火煙。
勸訟好會鬪,酷虐恐熱人,
後爲焰火鬼,食於飛蛾蟲。
禁止人布施,身亦不自與,
後爲大身鬼,其口若針鼻。
擁財以遺子,不食亦不施,
其死屬閻界,子祭乃得食。
生爲(阝+虚(xu1))聚長,侵人以行惠,
爲鬼形醜大,所欲終不得。
語言常欺調,不與不持戒,
歡娛行急促,終生鬼神中。
殺蟲以爲餌,鉤生蒙其利,
取殺而食之,後世爲魅魍。
布施望其復,不誠多忿怒,
後成曰注鬼,顏貌極醜惡。
既以恚且貪,好施而嗜酒,
喜於鼓樂舞,死爲守地神。
於家內外親,無惡亦無嫉,
後爲有力福,乘雲風而行。
布施屋宅乘,亦與諸美味,
爲神在所之,廬舍隨其飛。
好欲而懈怠,喜以華香施,
後爲天伎人,遊戲自恣心。
於是畜生行,餓鬼及鬼神,
悉已爲總說,又復聽善因。
至於爲所行,亦有若干比,
其應非一種,今爲如事說。
天人阿須羅,欲求長壽者,
內意當自省,無害一切生。
若以不施勞,不縛捶嬈彼,
恒發安群生,爲人則無病。
不殺好恩德,意固不復動,
終不害一切,爲人常仁賢。
未甞有少施,頗受於幾微,
然後身極苦,求少得或不。
好取他人財,而以爲惠施,
後雖得富財,猶速亡失之。
不妄取非物,亦都無所與,
恒自勤苦求,後傳世得財。
既不取彼物,常自樂布施,
累世有財富,得利甚弘廣。
自好持戒齋,後生必明智,
愛法得譽安,足賢意端正。
子善供養父,既亡屢祭祀,
亦以敬施天,後所之得食。
好施飯食者,後生得命色,
有力辦達富,無病常安隱。
好施衣被者,失慚好容色,
心善人樂見,快樂得所欲。
施與屋舍者,後世所止安,
宮舘諸所居,事事嚴具足。
施井設義漿,沐浴蓮華池,
後世得不得,所欲一切富。
今世如布施,履屐船車橋,
象馬亦諸乘,後世得天乘。
無怒人愛見,一切所歸仰,
後生高長子,其施園樹者。
好以奴婢施,加以恭敬意,
後得於姓譽,持使無所服。
先祖大布施,子孫繼不絕,
後生巨億家,輒得父餘財。
好稱布施德,有意不能與,
後雖墮人倫,生於貧狹家。
謗施謂無益,但爲哀故與,
雖無布施意,猶生富財家。
心常樂智慧,然而不布施,
後常得聰明,生於貧窶家。
常好喜布施,而不學智慧,
於智不敏達,生在大富家。
設兼行施智,亦兼受其福,
設兩不兼行,亦兩無所得。
施與望姓譽,未施若已施,
若後欲施者,斯爲食惱苦。
布施雖無信,然猶得財產,
若樂彼施財,後意頗有喜。
布施如有信,後世常富財,
多貨能得尊,其意甚歡悅。
如侍敬有德,善意供養施,
後得財可意,既得最殊勝。
常以輕易意,施與修德者,
然後雖得財,安時不得食。
布施欲安人,不行费陷人,
然得所愛欲,親屬靡不敬。
施與恣所有,修德無所爭,
後獲所愛喜,法德利具足。
施與有黠眼,不諂求非物,
福祚傳子孫,累世常保財。
慧人行布施,用時不勞彼,
雖少不失時,食福時自恣。
修身以自守,不好犯人婦,
後得所愛欲,貞良有戒德。
婦人有非時,智士能自絕,
後爲人無怨,受性大清淨。
若修清淨行,所行無論議,
後生有威譽,爲天所供養。
去離於醉酒,修行常清淨,
後識不迷惛,得利內明慧。
爲身若人故,終而不妄語,
後生身中適,莫得說其短。
友争輒和解,不好妄傳說,
後親不别離,身常爲人雄。
恒以柔輭言,忠至入人心,
後語工可衆,聞者莫不愛。
集會坐論議,如事言得中,
後世得辯利,語時人樂聽。
一切彼所有,其心不念取,
後世心中安,終無忘遺憂。
已知事事思,衆善之報應,
爲人都近善,食福果甚多。
常欲利成就,望譽天上安,
知生不常久,心必思修德。
好惡信在行,人倫之大利,
種雜故得雜,在白不白中。
少壯或長老,自在作行時,
然後如時得,苦樂各應本。
暫行若長行,所爲善不善,
中作中時得,長作長乃得。
師友忠恕言,今世後世厚,
忽蔑不承用,後生常聾聵。
詐爲欺慢者,後生傴短陋,
瘖瘂或惡色,族姓莫欲見。
不親老則愚,事有道則利,
不慢後尊貴,憍慢則卑賤。
布施後則富,無與意則貧,
瞋恚得惡色,不怒後好色。
好姧不男女,欲犯不可婬,
騬(cheng2)割諸畜生,後生爲黃門。
思婬若熾火,身根心口犯,
專行求女人,後生爲黃門。
說布施善道,來勸已樂從,
等心視憎愛,後生有三眼。
喜以好衣服,施與有德者,
後世常好雅,光潤色若金。
視人如赤子,護老病亦然,
後常值聖人,皦若星中月。
不千奉齋戒,兼身產乳婦,
後得伎女樂,犯者有千謗。
禮敬汎(fan4)愛衆,後軟手足掌,
保貨安不動,得敬如太山。
不問訊使伶,無求但好施,
後得食具足,有財聚若海。
有德蒙上天,法善衆歸仰,
後豪尊歡樂,生爲帝王種。
身口恒習善,布施用和顏,
後富莫能嫉,愛樂生北方。
陰以善報讎,終不妄施惡,
口爭而心柔,後爲阿修羅。
如有見善道,具足以睹正,
後得生天上,曜若日之光。
善孝事父母,後生貴姓家,
不爭不好怒,食福忉利天。
無所與言爭,亦不參鬪訟,
守善心修德,後生豔天下。
多聞安思惟,好利而求脫,
念善德以善,後生兜術天。
守戒常禪思,依法無所恃,
亦勸彼令然,生不驕樂天。
自守好最施,不逆不自稱,
平均愛有道,生彼尼密天。
鞭杖繩之惱,不以加群生,
安慰一切人,食福於梵天。
心慈口言善,念安人若己,
有求而輒與,生彼迦夷天。
念行常如齋,不願世喜樂,
定意立安靜,生阿波蘇天。
定心棄愛女,除三習一樂,
能觀思正止,得生遍淨天。
苦樂計非常,身所行則知,
見識最清淨,生墮苛頗天。
曉了不淨想,多行有王處,
棄習而無想,生無有想天。
無倚有微倚,恢廓行四業,
念禪自清定,生五淨天中。
柔輭意殊勝,心正性中和,
廣博修天業,生阿迦膩天。
解色猗無常,樂求無邊志,
所識意無際,思惟得出生。
已離諸情識,無甫所向生,
有念亦已過,欲無想而想。
雖決猶復生,報現有平行,
智士自觀察,知善行可作。
是法有特異,故爲人具說,
非天非時種,所受從自作。
生非常可觀,慧不思望倚,
凡往善生處,皆爲由行倚。
若已解非身,無爲生死空,
寂謗滅苦辛,是樂最第一。
佛說分别善惡所起經
1.瘢:蒲官切(ban1):疮痕也。
2.鼽:渠牛切(qiú),鼻塞也。
3.窶:其矩切(ju4),無禮也。
西安释典文化龙藏法音工作室制作